Volgens onderzoek van streekhistoricus J.M. Schouten is de oudste datum die van Groot Zandbrink kan worden genoemd 1382. In de registers van de Lenen van de Sint Paulus Abdij te Utrecht staat een verwijzing naar deze plaats, gelegen bij Snorrenhoef. Destijds was Snorrenhoef een “leen” van de Sint Paulus Abdij. Volgens opgravingen moet het destijds een kasteel geweest. Een tekening in het museum Flehite in Amersfoort toont dit ook aan.

De nederzetting Zandbrinck (namen die voorkomen zijn ook Zantbrink, Sentbrink, Sendberch) was een “buitenbezitting” in een verlaten gebied. De wijde omgeving bestond uit woest land, heidegrond en hier en daar wat bosjes. Zandbrinck was een flink complex met een gracht er om heen. Een echt kasteel zoals weergegeven op de tekening uit Flehite is het waarschijnlijk niet geweest. Dan zouden er bij opgravingen wel kloostermoppen aangetroffen moeten zijn. De locatie van de oude hofstede is nog steeds zichtbaar bij de huidige boerderij, aan de overzijde van de Postweg. Een stuk van de gracht is verdwenen doordat de Postweg rond 1960 is verlegd en nu deels over de oude gracht heen loopt.